OPEL TIGRA

Jadąc tym samochodem, nadal będziemy zwracali na siebie uwagę. Mimo upływu lat Opel Tigra wygląda efektownie.

 

Opel Tigra zadebiutował na rynku w 1994 r. Pokazany jako prototyp w 1993 r. podczas salonu samochodowego we Frankfurcie, wzbudził tak duże zainteresowanie, że General Motors zdecydował się na jego seryjną produkcję. Model adresowany był przede wszystkim do młodych ludzi pragnących mieć sportowy samochód, ale nie dysponujący zbyt wielkimi zasobami finansowymi.

 

Tigra powstała na bazie Opla Corsy B. Wykorzystano płytę podłogową, silniki, kokpit. Zaprojektowano natomiast całkowicie nowe nadwozie o linii coupé, dwudrzwiowe, z bardzo charakterystycznym kształtem tylnej szyby.

Wnętrze auta przeznaczone jest w praktyce dla dwóch osób. Samochód ma wprawdzie cztery miejsca siedzące, ale te z tyłu trudno nazwać kanapą – to ławeczka z dwoma zaznaczonymi tapicerką siedziskami. Z przodu podróżuje się wygodnie, nisko mocowane kubełkowe fotele dobrze trzymają, jest miejsce na nogi. Deska rozdzielcza, przeniesiona bez zmian z Corsy, jest czytelna, ergonomiczna, ale monotonna. Brak jej trochę fantazji, czegoś, co pasowałoby do auta o sportowym charakterze.

 

Jak przystało na samochód sportowy, bagażnik Tigry ma pojemność tylko 215 l. Jeżeli jednak nie wykorzystujemy tylnych siedzeń, po położeniu oparć można powiększyć objętość do 425 l.

Komfort podróżowania Tigrą zależy od jakości nawierzchni po jakich się porusza, co szczególnie odczuwa się w Polsce. Auto ma bowiem sztywno zestrojone zawieszenie: z przodu niezależne, kolumny McPhersona, z tyłu belka skrętna, stabilizatory. Auto pewnie trzyma się drogi i dobrze zachowuje na zakrętach.

 

Silniki  

 

Tigrze poskąpiono silników. Przez cały czas produkcji sprzedawana była tylko z dwoma – do wyboru: 1,4 l o mocy 90 KM i 1,6 l o mocy 106 KM. Obydwa były benzynowe, rzędowe, czterocylindrowe, szesnastozaworowe. Oba dość głośne, ale to przecież sportowy samochód.

 

Eksploatacja

 

Opel Tigra był autem dość dobrze wyposażonym. W standardzie znajdowały się centralny zamek, wspomaganie układu kierowniczego, elektrycznie regulowane lusterka i otwierane okna, poduszka powietrzna dla kierowcy, napinacze pasów bezpieczeństwa. Wersja z mocniejszym silnikiem miała ponadto system ABS, poduszkę powietrzną dla pasażera. W opcji, dla obu wersji była klimatyzacja i radioodtwarzacz.

 

Użytkownicy Tigry nie mają zbyt wielu zastrzeżeń do modelu. Do typowych usterek zalicza się wycieki oleju z silnika i skrzyni biegów, awarie zaworu recyrkulacji spalin (nierówna praca silnika na biegu jałowym), uszkodzenia przewodów zapłonowych. Zbyt szybko zużywają się też klocki hamulcowe. Awaryjne bywają centralne zamki. Na plus modelu należy zaliczyć niskie koszty eksploatacji i dostępność części zamiennych. W większości przypadków są to te same podzespoły, co do Corsy. Są także ich tańsze zamienniki.

 

Przez sześć lat produkcji w Oplu Tigrze nie dokonywano prawie żadnych modernizacji. Samochód nie odniósł spodziewanego przez Opla sukcesu. Stał się jednak prekursorem małych aut sportowych. W ofertach sprzedaży na naszym rynku najwięcej aut jest z roczników 1994 - 1995, z przewagą wersji 1,4 l. Choć to trudniejsze, warto szukać auta z polskiej sieci sprzedaży. Są nie zajeżdżone i mniej wśród nich powypadkowych.

 

Wady:   

- ciasne wnętrze,

- utrudnione zajmowanie miejsca z tyłu,

- mały wybór silników.

 

Zalety:   

- efektowny wygląd,

- niewielkie koszty eksploatacji,

- dobry poziom bezpieczeństwa.

 Wybrane dane techniczne

 

Silnik	1.4	1.6
Pojemność skokowa (cm³)	1389	1598
Moc (KM/obr./min.)	90/6000	106/6000
Maks. moment obr. (Nm/obr./min.)	125/4000	148/4000
Prędkość maks. (km/h)	190	203
Przyspieszenie 0-100 km (s)	11,5	9,8
Zużycie paliwa: trasa/miasto (l/100 km)	5,0/8,7	5,1/8,7
Opony	175/65 HR14; 185/60 HR14
Zbiornik paliwa (dm3)	46
Objętość bagażnika (dm³)	215/425
Rozstaw osi (cm)	243
Rozstaw kół przód/tył (cm)	138,5/139,5
Średnica zawracania (m)	10,5
Długość/szerokość/wysokość (cm)	392/160,5/134
Masa własna (kg)	980	1000
Masa całkowita  (kg)	1330	1350